اتحاد جمهوری خواهان
مهدی فتاپور
مبارزه سیاسی به مثابه یک بازی با بازیگرهای متنوع است که قادر هستند در شرایط متفاوت واکنش‌های متنوعی به شرایط داشته باشند. از این رو اتخاذ یک تک سناریو برای مبارزه امری محتوم به شکست است. سناریو‌هایی که برای شرایط فعلی ایران می‌توان در نظر گرفت به شرح زیر هستند: ۱. ادامه سیاست کنونی توسط رژیم: در این سناریو بحران‌ها تشدید می‌شوند و شرایط جامعه به سمت فروپاشی می‌رود، خطر درگیری مسلحانه و حتی درگیری نظامی بالا است. ۲. ٰرژیم پایه های خودش رو حفظ کند ولی در زمینه خارجی و فرهنگی کمی عقب نشینی کند: این همان سیاست جام زهر است که رژیم بارها در شرایط فشار و تهدید به آن تن داده است. ۳. در اثر تشدید بحران‌ها یا تغییرات داخلی توازن قوا تغییر کند، بخش‌هایی از درون رژیم به این نتیجه برسند که باید تغییر رویه بدهند و مثلا از ولایت فقیه عبور کنند. در این راه ممکن است وارد مذاکره با اپوزیسیون شوند. امروز چنین نشانه‌هایی دیده نمی‌شود. هدف از شرکت در هر یک از این سناریو‌ها باید این باشد که به کمترین درگیری و خشونت تغییر رژیم انجام شود و گروه‌های افراطی بین طرف‌داران رژیم ٰو اپوزیسیون محدود شوند. به عنوان یک جمهوری‌خواه هدف من برپایی یک نظام جمهوری سکولار دموکرات و تقویت گفتمان جمهوری‌خواهی به عنوان رادیکا‌ل‌ترین نوع گفتمان در مقابل جمهوری اسلامی است. منابع ما در این راه شامل موارد زیر است: ۱. نیروی متشکل مردمی ۲. نخبگان جامعه ۳. جلب حمایت تحول‌خواهان داخلی ۴. جالب حمایت خارجی برنامه بلندمدت ما برای رسیدن به این اهداف: ۱. تکیه بر جنبش های مدنی داخلی در ایران ۲. پذیرش اشکال متفاوت مبارزه مانند تظاهرات، شورش شهری، اعتصابات، جنبش‌های صنفی و مطالباتی مشخص. ۳. تاکید بر مبارزه خشونت‌پرهیز ۴. عدم اتکا به دولت خارجی و توجه به داخل در عین جذب حمایت خارجی ۵. پذیرش امتیازها و تاثیرگذاری سایر گروه‌ّای مبارز ۶. تحزب برنامه کوتاه مدت ۱. شکل‌گیری و تقویت جمهوری‌خواهی ۲. استقبال از متشکل شدن سایر گروه‌ها ۳. ارتباط با فعالان داخل و تقویت نقش رهبری آنها در این جنبش‌ها ۴. دیالوگ با سایر گروه‌ها با اهداف مختلفی از جمله پذیرش متقابل، تبدیل خصومت به رقابت و همکاری در زمینه‌های مختلف با اهداف مشخص ۵. تقویت مطالبات مردمی