با ما تماس بگیرید و ما نهایت سعی خود را خواهیم کرد تا سوال شما و پاسخ آن را به این صفحه اضافه کنیم.
جنبش اعتراضی زن زندگی آزادی ایرانیان که در سپتامبر ۲۰۲۲ آغاز شد، نشانه خواستی گسترده در میان مردم برای تغییر حکومت و گذار به یک دموکراسی فراگیر است. علیرغم توافق عمومی روی این خواسته، مسیر انتقال به آن همچنان نامشخص است و مبهم بودن مسیر باعث ایجاد تردید در بسیاری از مردم ایران برای پیوستن فعالانه به اعتراضات شده است. سوابق تاریخی به ما میگوید که گذار از دیکتاتوری به یک آلترناتیو دموکراتیک تنها زمانی رخ داده است که برنامه ریزی متفکرانه وعملگرایانه گذار با سطحی از رهبری هماهنگ و فراگیر برای گذار ترکیب شده باشد. با این وجود٬ عواملی چون سرکوب اپوزیسیون داخلی توسط حکومت، فضای کماعتمادی در میان گروههای مختلف مخالف در خارج از ایران، و فضای احساسی ایجاد شده در پی جنایات مداوم حکومت ایران، فضا را برای همکاری ها و گفتوگوهایی که لازمه برنامهریزی گذاراست تنگتر کرده. هدف طرح گذار٬ گشودن این فضا به منظور ایجاد گفتگوهای مبتنی بر شواهد و همکاری های عملی است. فضایی که در آن کارشناسان و مردم بتوانند از یکدیگر بیاموزند٬ اصول همسوساز برای جایگزین آینده و مسیر گذار به بحث گذاشته شود، طرحهای موثر گذار برنامه ریزی شوند و نقشافرین مربوطه بتوانند حول آن طرحها هماهنگ و متحد شوند. ما بر این باوریم که زمانی که در گفتگو با بخش بزرگتری از مردم ایران، چشمانداز وحدتبخش برای آینده، و مسیر مشخص وقابل پیادهسازی برای گذار ترسیم شود، شتاب تغییر چند برابر شده و گذار موفقیتآمیز به ایران دموکراتیک محقق خواهد شد.
ما میخواهیم بستری بسازیم برای:
اما چطور قرار است به این اهداف برسیم؟
گذار میخواهد که با گروههای مختلف در تجسم گذار دموکراتیک ایران مشارکت کند. گذار برای موثر بودن در این تلاش متعهد است که فراگیر، محترمانه، شفاف، عملگرا و مبتنی بر شواهد باشد. همراهان ما ایرانیهایی با پیشینهها و ایدههای متنوعند، امنیت، عاملیت و نظرات آنها را ارج مینهیم، بر دستیابی به هدف گذار دموکراتیک در ایران تمرکز میکنیم و از درگیریهای درونی، قطبیسازی و بحثهای حاشیهای دوری میجوییم. در پیمودن این مسیر اقدامات و تفکرات خود را با شفافیت به اشتراک میگذاریم، به هم اعتماد میکنیم و قابل اعتماد عمل میکنیم. در نهایت، ما بر این باوریم که موفقیت مبتنی بر دانش است، بنابراین ما بر یادگیری از موفقیت ها و شکست های دیگر جنبش های اجتماعی، انقلاب ها و گذارهای دموکراتیک تمرکز می کنیم.
گذار بستری برای همکاری جمعی از افراد مستقلی است که می خواهند گذار به دموکراسی سکولار در ایران را تحقق بخشند. تیم موسس ما افرادی از دانشگاهیان، کارآفرینان، وکلا، فعالان و سایر متخصصان ایرانی مقیم ایران و سراسر جهان را در بر دارد. ما جملگی بر این باوریم که گذار موفقیتآمیز به یک آلترناتیو دموکراتیک امکانپذیر است. همچنین باور داریم که این گذار نیازمند گفت و گوی متفکرانه و مبتنی بر شواهدی است که از آموختههای دیگر گذارهای دموکراتیک و جنبشهای اجتماعی بهره میگیرد تا مسیر موثر تحول را با توجه به شرایط ویژه ایران طراحی کند. جزئیات بیشتر در مورد تیم ما را میتوانید در صفحه درباره مشاهده کنید.
گذار در درجه اول یک سازمان داوطلب-محور است واز این رو بخش بزرگی از سرمایه آن وقت گرانبهایی است که داوطلبان در اختیار مجموعه قرار میدهند. علاوه بر این، ما (تنها) به دنبال جذب حمایت مالی از افراد و گروههای ایرانی هستیم که از اهداف گروه گذار حمایت می کنند و کمکهایی را هم تا کنون دریافت کردهایم. برای مثال، گذار از همکاری مؤسسه غیرانتفاعی، KAI (کارآفرینان ایراندوست) برای تأمین مالی و جذب تخصصهای مورد نیاز برای فعالیتهای آموزشی خود بهره میگیرد. از دیگر سازمانهایی که با گروه گذار همکاری می کنند میتوان به برنامه مطالعات ایرانی در دانشگاه استنفورد اشاره کرد.
تعهد پروژه کمک فکری و فضاسازی برای گذار به دموکراسی عرفی در ایران است. بیش از این گروه ما به دنبال ترویج گروه سیاسی یا ایدئولوژی مشخصی نیست. در عوض، تمرکز ما بر تسهیل گفتگو و همکاری بین دیدگاههای سیاسی و گروههای مختلفی است که متعهد به گذار دموکراتیک هستند. تیم پروژه گذار نیز این تنوع را منعکس میکند و از تازه واردان به فعالیتهای اجتماعی-سیاسی تا مخالفین دیرینه حکومت ایران، اصلاحطلبان سابق، و گرایشهای سیاسی از دیدگاههای راست اقتصادی تا سوسیال دمکراتیک را در بر میگیرد. بنابراین گذار یک گروه اپوزیسیون یا حزبی سیاسی نیست: ما نه نقشی اجرایی خواهیم داشت در فعالیتهای مربوط به تغییر حکومت و نه هیچ نقشی در ائتلافات گروههای سیاسی برای دولت آینده ایران. گذار برای ایفای مؤثر این نقش متعهد به گفتگوی فراگیر و عمیق، احترام، شفافیت، عملگرایی و یادگیری مستمر است.
داشتن اهداف مشترک و تواناییهای همافزا قدم اول هر همکاری است و پس از آن پروژه گذار به همکاری با هر فرد یا گروهی که به سه شرط زیر پابند باشد متمایل است:
ارزیابی این معیارها آسان نیست. ما در تایید اصول بالا با اعتماد به حرف افراد و گروهها آغاز میکنیم و از حدس و گمان بر اساس شنیدهها برای قضاوت دیگران خودداری می کنیم چرا که کار گروهی داوطلبانه بر اعتماد و احترام متقابل متکی است. میدانیم که گهگاه اشتباه خواهیم کرد اما این اشتباهات با ارزیابی مستمر کیفیت همکاری اصلاح خواهند شد.
برای ما معیار دوم کلیدی است: جامعه ایرانی بسیار متنوع است، تنها کسانی که مایل به تعامل محترمانه با دیگرانی با دیدگاههای متمایز هستند، میتوانند ائتلاف هایی بادوام ایجاد کنند، حمایت تودههای مردم را به دست آورند، و برنامههای موثرو فراگیر برای تغییر طراحی کنند.
شبکه گذار مشتاق همکاری با گروه ها و افراد از داخل کشور و معتقد به اصول مشترک گذار است. معتقدیم که بدون چنین تعاملی عملکرد گروه ضعیف، حتی مضر، خواهد بود. در عین حال نگرانیهای امنیتی و ارتباطی دسترسی گروه برای تعامل باز با همراهان داخل کشور را محدود میکند. لذا از مسیرهای مختلف به تقویت این ارتباط همت میگماریم. ارتباطات ارگانیک بین اعضای خارج و داخل کشور نقطه آغازی است. همچنین به دنبال جذب هموطنان برای شرکت در پلتفرم آنلاین گذار و مباحث آن هستیم. کانالهای دیگر، همچون نظرسنجیهای علمی را برای درک بهتر دیدگاهها و ترجیحات هموطنان مهم میبینیم. ما همچنین از هرگونه ایده خلاقانه برای تقویت کانالهای ارتباطیمان با داخل کشور استقبال می کنیم.
همانند هر نشست دیگری که فراگیر باشد مدعوین کنفرانس از دیدگاههای متنوع و گاهی متضاد میآیند. منتها پایه یک جامعه مردم سالار در شنیدن تحلیلها و دیدگاههای بخشهای مختلف جامعه و دادن امکان انتخاب شخصی در قضاوت بر این دیدگاهها به شهروندان است. بسیار ممکن است که بعنوان یک شهروند با بخشی از سخنرانان این کنفرانس اختلاف دیدگاه و با بخشی دیگر نزدیکی دیدگاه داشته باشید. این بدین معنی نیست که ما بعنوان برگزارکنندگان این کنفرانس هیج یک از دیدگاههای مطرح شده را تایید میکنیم، بلکه این دیدگاهها را به اندازهای با اهمیت تلقی میکنیم که نماینده بخشی از جامعه علمی-تخصصی و یا جامعه مدنی-سیاسی ایران باشند.
این کنفرانس دارای کاستیهایی است زیرا با توجه به محدودیتهای منابع و زمان نمیتوانستیم به طور کامل فراگیر باشیم، اما این اولین کنفرانس ماست و امیدواریم در کنفرانسهای بعدی صداهای بیشتری را به گفتمان گذار اضافه کنیم.
برچسب زدن به یک کنفرانس بر اساس ترکیب شرکتکنندگان در یک جامعه مدنی استبدادزده و در جو بیاعتمادی که بین گروههای مختلف وجود دارد امری طبیعی است اما تلاش کردهایم این عادت ملی را با دعوتهای فراگیر و فراسیاسی کمرنگ و تعدیل کنیم.