در این صحبت به دو نکته کلیدی در گذار انقلابی اشاره کردم. نخست اینکه انقلاب امر قابل برنامه‌ریزی و مهندسی نیست. انقلاب به عنوان یک سیستم اجتماعی در دسته سیستم‌های پیچیده قرار می‌گیرد که نظم مشخصی در میان مدت ندارد و فقط در کوتاه مدت الگوی رفتاری پویا و تغییریابنده پیدا می‌کند.. نیروهای سیاسی و جامعه مدنی با این برداشت باید فعالیت‌های خود را تنظیم کنند که در حوزه گفتمانی و سیاسی تولید محتوی کرده و در زمان مقرر اثرگذاری کنند. در انقلاب شبکه‌ها و یا انجمن‌های محلی نقش کلیدی دارند. نکته دوم اشکال رهبری در گذار انقلابی و ضرورت رواداری برای شکل‌گیری نیروی توده‌ای فراگیر موردنیاز انقلاب